Ανοιξιάτικη εκδρομή στο κοντινό στην Αθήνα αρχοντικό χωριό με βόλτες στα πιο ήπια μονοπάτια του Μαινάλου και την αρκαδική φύση
Τώρα που μπήκε η άνοιξη και λιώνουν τα χιόνια του «πραγματικού» αυτού χειμώνα, στο Μαίναλο η φύση πρασινίζει, τα νερά τρέχουν γάργαρα στα ρυάκια και τα ποτάμια, και ο ήλιος φωτίζει τις χιονισμένες -για λίγο ακόμα- κορυφές. Είναι η κατάλληλη εποχή για μια οικογενειακή εξόρμηση στη Βυτίνα, που είναι κάτι παραπάνω από ένα κοσμοπολίτικο χωριό με ωραίες ταβέρνες και ξενώνες. Είναι το ιδανικό ορμητήριο για οικογενειακές δραστηριότητες στη φύση και γνωριμία με τις τέχνες της Αρκαδίας, και αφορμή για να επανασυνδεθούμε με τους ρυθμούς της φυσικής ζωής, το ζωντανό δάσος και πάνω από όλα ο ένας με τον άλλον.
Στην «Αιώρα» των βουνών
Το πρωί μας περίμενε στη βεράντα ένας λαμπερός μαρτιάτικος ήλιος και ένα πλούσιο και θρεπτικό πρωινό, ό,τι πρέπει για εμάς που είχαμε σκοπό να περπατήσουμε στο δάσος! Φρούτα, φυσικός χυμός, χαλβάς, τυροπιτάκια από τα χεράκια της κυρίας Βασιλικής, σαντουιτσάκια και τοστάκια, γραβιέρα του Τσατσουλή, που τόσο ταιριάζει με το ελατίσιο μέλι, ζυμωτό ψωμί και αχνιστό τσάι βουνού. «Αυτό που μου αρέσει στην «Αιώρα»…», βροντοφώναξε η μεσαία μου η κόρη κοιτώντας με συνωμοτικά «…είναι το πρωινό. Είναι σαν της γιαγιάς, αλλά έχει πάντα κάτι παραπάνω για να αρέσει και σε σένα!».
Αυτό που αρέσει σε μένα πάντως είναι ο Βασίλης, ο ιδιοκτήτης της, ένα από τα ιδρυτικά μέλη της Menalon Trail, της Κοιν.Σ.Επ. που πέτυχε την πρώτη πιστοποίηση ελληνικού μονοπατιού από την ERA, ο οποίος, με όραμα την εξωστρέφεια και τη συνεργασία, είναι άξιος εκπρόσωπος της Αρκαδίας και του πεζοπορικού τουρισμού της Ελλάδας στο εξωτερικό και πάντα πρόθυμος να μοιραστεί τις γνώσεις και τις πολύτιμες συμβουλές του για το Μονοπάτι του Μαινάλου και τη γύρω περιοχή.
Στο Μονοπάτι του Μαινάλου
Έχετε δει πώς τρυπώνουν οι πρώτες ακτίνες του ήλιου στο δάσος; Και ειδικά οι ανοιξιάτικες, αυτές που εξατμίζουν την πρωινή πάχνη από τη σκιά; Παίρναμε πλέον τις στροφές έξω από τη Βυτίνα για τους Αγίους Θεοδώρους, το μικρό μοναστήρι μέσα στο ελατόδασος απέναντι από το παλιό Πυργάκι, ακολουθώντας τους μαιανδρισμούς του Μυλάοντα. Τη μικρή γιορτή συνόδευε ένα πλουσιοπάροχο τραπέζι με νηστίσιμα εδέσματα και κρασί. «Δεν έχει πάει 11 ακόμα και έχω μερακλώσει», πετάγεται ο ένας μπαμπάς. «Δεν λες που δεν έχει περάσει ακόμα η μέρα και η Αθήνα φαίνεται τόσο μακριά…», απαντάει ο άλλος.
Δεν υπάρχει κάτι ωραιότερο από μια βόλτα στα αρκαδικά δάση με την οικογένεια και φίλους. Το Μονοπάτι του Μαινάλου είναι ξεχωριστό γιατί δεν διασχίζει απλώς μια πανέμορφη φύση, αλλά επειδή συναντά κι απομεινάρια του ανθρώπινου πολιτισμού: νερόμυλους, μοναστήρια, παλιά χωριά και αρχαιολογικούς χώρους… Στο Μονοπάτι του Μαινάλου ζωντανεύουν όλοι οι νεραϊδένιοι αρκαδικοί μύθοι: οι Δρυάδες και οι Αμαδρυάδες, οι νύμφες του δάσους, που είτε κατοικούν μέσα στα δέντρα, είτε τριγυρνούν στο δάσος που προστατεύουν κι επιτίθενται στους κακοπροαίρετους «εισβολείς». Ο θεός Πάνας που ερωτεύτηκε τη νύμφη Σύριγξ, μία από τις ακολούθους της Άρτεμης, που κυνηγούσε κοντά στον ποταμό Λάδωνα. Η Νύμφη Καλλιστώ, μητέρα του Αρκά και των Αρκάδων, που μεταμορφώθηκε σε αρκούδα και μετά στον αστερισμό της Μεγάλης Άρκτου. Ο ποτάμιος θεός Λάδωνας που μεταμόρφωσε την κόρη του, τη ναϊάδα Δάφνη σε φυτό. Ο Αγλαός, ο «ευτυχέστερος άνθρωπος στη γη»…
Ο Παναγιώτης, ο έμπειρος οδηγός βουνού, μας περίμενε στην αρχή του μονοπατιού κοντά στην Ελάτη για να περπατήσουμε παρέα στην κοίτη του Μυλάοντα, να ανακαλύψουμε τη χλωρίδα και την πανίδα του ελατοδάσους και τα μυστικά του. Ποια είναι η σαλαμάνδρα; Ποια τα μανουσάκια; Πώς μπορείς να φιλτράρεις το νερό με φυσικό τρόπο και πώς να φτιάξεις ένα καταφύγιο στο δάσος με υλικά από τη φύση; Ποια μανιτάρια είναι επικίνδυνα; Τι είναι η ίσκα και πού είναι χρήσιμη; Πώς φτιάχνουμε βαλσαμόλαδο και πώς κηραλοιφή; Αυτά είναι που εξιτάρουν τα παιδιά, κι εμάς μαζί, που εκπαιδευόμαστε χωρίς να το καταλάβουμε στο ρυθμό του φυσικού τρόπου ζωής, στο σεβασμό στη φύση και στην προστασία των δασών.
Τα ταλέντα της περιοχής: η αργυροχρυσοχοΐα και η ξυλογλυπτική
Το επόμενο πρωί μας βρήκε στο εργαστήρι του Λάμπρου, τις «Βυτινουργίες» σε ένα στενό της όμορφης πλατείας της Βυτίνας, όπου μερικοί από την παρέα λιάζονταν με τα μικρότερα παιδιά στην απλωσιά. Τα μεγαλύτερα παιδιά με τις μαμάδες και κάποιους φιλομαθείς μπαμπάδες παρακολουθήσαμε το εργαστήρι αργυροχρυσοχοΐας, που είναι μία από τις πιο διαδεδομένες τέχνες στην περιοχή χάρη στη Σχολή Αργυροχρυσοχοΐας της Στεμνίτσας. Πόση ώρα λοιπόν χρειάζεται στα χέρια του αργυροχρυσοχόου η πλάκα του ασημιού να μεταμορφωθεί σε κόσμημα βασισμένο σε σχέδιο των παιδιών;
Ο ήλιος είχε πια για τα καλά ανέβει στην κορυφή του βουνού κι εμείς κατευθυνόμασταν προς την Ελάτη. Έχετε προσέξει τις χαρακτηριστικές ξύλινες ταμπέλες με τα περίτεχνα γράμματα που είναι διάσπαρτες παντού στην Αρκαδία; Λίγο πριν φτάσετε στην Ελάτη, θα δείτε ποιος και πού τις έχει φιλοτεχνήσει και θα θαυμάσετε πολλές ακόμα δημιουργίες από ξύλο, καθώς εδώ ο Χρήστος έχει το εργαστήρι του και την έκθεση ξυλογλυπτικής, μιας άλλης διαδεδομένης τέχνης στην περιοχή. Έξω από το εργαστήρι, τα παιδιά θα παίξουν στο ξύλινο σπιτάκι και ο Χρήστος θα σας πάει μια αληθινή βόλτα με άλογα, μικρούς και μεγάλους, μέσα στο ελατόδασος.
Χαιρετίσαμε τη Βυτίνα με μια βόλτα στο «Δρόμο της Αγάπης» και στο δασάκι της με τα ψηλά δέντρα και την όμορφη παιδική χαρά, φτιάχνοντας φωλιές, προσπαθώντας να φτάσουμε τα κουκούλια και μαζεύοντας κουκουνάρες για ενθύμιο από αυτήν την οικογενειακή βόλτα που ήταν τόσο σύντομη και τόσο κοντινή στην πόλη μας, αλλά κατάφερε να μας ταξιδέψει μακριά…σε πλούσια συναισθήματα και γνώσεις.
Πού να μείνετε
Στην «Αιώρα Suites» στη Βυτίνα. Οικογενειακά δωμάτια, οικογενειακή ατμόσφαιρα, πλούσιο πρωινό, γνώσεις της περιοχής και των μονοπατιών και τα παιδιά καλοδεχούμενα, με ό,τι αυτό συνεπάγεται.
Πού να φάτε
- Στη Νυμφασία, στην «ταβέρνα του Παναγόπουλου» του Βασίλη, όπου θα φάτε υπέροχα κρέατα, χόρτα τσιγαριαστά, μαγική μανιταρόσουπα και τοπικά μαγειρευτά.
- Στη Βυτίνα, στα «Κόκκινα Πιθάρια» πιο εκλεπτυσμένες γεύσεις και το «Αρχοντικό της Αθηνάς» πιο παραδοσιακά πιάτα όπως κόκορας με μακαρόνια, φασολάδα κοκ.
- Στο Βαλτεσινίκο, στην «Κληματαριά» -τα ψητά δεν παίζονται- και την ταβέρνα του Λάμπη «Βαλτεσινίκο» με ό,τι ντόπια συνταγή τραβάει η όρεξή σου.
- Στα Μαγούλιανα, το ψηλότερο χωριό της Πελοποννήσου για κρέατα στον «Ιωσήφ».
- Στο «Χάνι της Κανδήλας» έξω από το Λεβίδι. Λίγο εκτός δρόμου, αλλά αξίζει η παράκαμψη. Λίγα πιάτα, αλλά γευστικότατα σε ένα πραγματικό παλιό χάνι.
- Στη Βλαχέρνα, του «Ονείρου το Στέκι», δοκιμάστε ρεβίθια με κάστανο στη γάστρα, εξαιρετικό χοιρινό (δικό τους) και απολαύστε -αν είστε τυχεροί- μια αυτοσχέδια συναυλία με ό,τι παραδοσιακό όργανο μπορεί να φανταστεί κανείς. Είναι στέκι πολλών μουσικών από τας Αθήνας!
Οργανώστε την οικογενειακή εκδρομή σας στη Βυτίνα επιλέγοντας από τις δραστηριότητες που το ΜΑΜΑΚΙΤΑ έχει σχεδιάσει και υλοποιεί με τη συνοδεία έμπειρων οδηγών βουνού για οικογένειες με μικρά ή μεγαλύτερα παιδιά. Συμπληρώστε τη φόρμα διαθεσιμότητας -στα ελληνικά- κι ένας ταξιδιωτικός σύμβουλος θα προσαρμόσει τη δραστηριότητα στην εποχή και τη σύνθεση της παρέας και θα σας αποστείλει σύντομα λεπτομέρειες.